Kategori arşivi: Söz

maNga – Beni Benimle Bırak

.
maNga – Beni Benimle Bırak
Al bu dünya, al senin olsun
Benim hiç gözüm yok, hepsi senin olsun
Ama son bir dilegim var senden su gaybana dünyada
Varını, yogunu al, hepsini al da …
Okumaya devam et

BÜKÇE (KADIN DİLİ)

Kadınları anlamak zordur derler… Doğrudur… Erkeklerin hep şikayet ettiği o anlaşılmaz hallerini keşfetmek gerekir… Bunun yolu ise kullandıkları dilden geçiyor olsa gerek… Kadın dilinden… Yani Bükçe’den…

Oğlum bir hafta sonra evleniyor. Sorumluluk sahibi bir baba olarak ona öğüt vermem gerekiyor. Fakat bunu evde yapamam çünkü annesi ağız tadıyla öğüt vermeme izin vermez, sözü ağzımdan kapıp kendi devam eder. İş yerimden oğluma telefon açtım, “Akşam yemeğini dışarıda birlikte yiyelim.” dedim. Deniz kenarındaki şirin lokantada şimdi onu bekliyorum.
Geliyor aslan parçası, yakışıklılığı da aynı ben. Yan masadaki kızlar gözleriyle oğlumu süzüyorlar. Bakmayın kızlar, onu kapan çoktan kaptı.
Hoş beşten sonra konuya giriyorum.
Okumaya devam et

KORKUYORUM…

Yağmuru seviyorum diyorsun,
yagmur yağınca şemsiyeni açıyorsun…
Güneşi seviyorum diyorsun,
günes açinca gölgeye kaçiyorsun…
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgâr çıkınca pencereni kapatıyorsun…

İşte, bunun için korkuyorum;
Beni de sevdigini söylüyorsun…

William Shakespeare

Gözlerin varya, Parlayan ellerin…

Ellerini tuttuğum an gelir gözlere
Gözlere baktığım an dökülür dudaklara
Bir yutkunma
Ağlama hissi sardı beni
Neden çocuklar beni gösteriyor
Neden düğümlenmiş bir ses var bende
Aşkını bağırırken şimdi neden olmuyor
Neden bağıramıyorum
Ayrılıktan olsa gerek
Sensiz gezmezdi yaşam….
Yine deli oldum
Yine sarhoş oldum
Yine akşama gündüzü anlatır oldum….
Bulutlara yağmur
Gündüze gece olmaya başladım
Şimdi öyle uzak ki
Geldiğin yollar öyle uzak ki
Yanlış yazılmış bir masalım sanki
İmla kuralları olmayan bir şiir’im sanki
Hey gözlerimin nuru
Sen gittin gideli
Yürümez oldu dizlerim ,
Bakmaz oldu gözlerim
Yazmaz oldu ellerim……

Ayşe İŞÇİN

Yaşıtlarımla yaşlandım… Ne mutlu bana!

Üstüme gergedan otursun ki yalan söylemiyorum.

Ben, eski ben değilim.

Artık hangi mağazaya girsem küçük şeyler değil,büyük şeyler dikkatimi çekiyor.

Artık küçük diye problem ettiğim bir şey kalmadı bana dair.

Artık çevremdekilerin nazar edebileceği sadece sağlığım var elimde.

Artık eskisi gibi kalabalık gruplarla dolaşamıyorum.

Kulağıma fil kaçsın ki doğruyu söylüyorum.

Ben, eski ben değilim.

Artık yüksek sesle müzik dinlemek beni rahatsız ediyor.

Artık geçen zamana daha fazla değer veriyorum.

Artık eski çapkınlığımdan eser kalmadı,tek kadına dertlerimi anlatmak yetiyor.

Artık nasihat almak yerine herkeze nasihat veriyorum.
Okumaya devam et